Godinnen van eigen bodem

Witte Wieven artist Maggie Gunzel   De meesten van ons kennen het begrip Witte Wieven wel en denken dan aan de zwevende nevels of flarden mist die je ziet dansen boven het land in de buurt van berkenbomen, bij veenmoerassen, of op de heide. De volksverhalen uit het noorden en oosten van ons land die over deze dames gaan, worden meestal als sprookjes afgedaan en de Kerk bestempelde deze vrouwen als heksen, geesten of spoken. Maar toch was er ooit een tijd waarin de Witte Wieven als godinnen werden vereerd en vormen die volksverhalen nog steeds een bron van kennis, omdat ze zijn gebaseerd op de mythen over wijze vrouwen en heidense godinnen uit het verre verleden.   Vruchtbaarheidsgodinnen In het Stiertijdperk aan het begin van de landbouwcultuur (omstreeks 4000 – 2000 voor Chr.) stond de vruchtbaarheid van vrouwen en de natuur centraal. De Grote Moeder of Moeder Aarde werd er vereerd in de vorm van godinnen en de natuur. Dat gebeurde ook in ons land waar niet alleen de Witte Wiev