Posts

Mijn zoektocht naar de magie van het vrouwelijke

Afbeelding
  Godinnentempel in Glastonbury oktober 2023 Als kind ga ik graag naar school, maar altijd is er dat gevoel dat er iets ontbreekt aan de kennis die ik daar krijg voorgeschoteld. Wat het precies is waarnaar ik verlang begrijp ik dan nog niet. Onbewust compenseer ik dat gemis aan ‘iets’ door het lezen van sprookjes, vooral die waar heksen en magie in voorkomen, wat mijn moeder doet uitroepen “kind, je verleest je verstand nog eens!”.   Aan spiritualiteit of religie wordt bij mij thuis niets gedaan, de ongeziene wereld bestaat voor mijn ouders niet. Omdat we nooit naar een kerk gaan, heb ik ook geen negatieve ervaringen op godsdienstig gebied. Later vraag ik me af waar toch die misselijkheid vandaan komt als ik tijdens een vakantie een kerk bezoek. Mijn studie geschiedenis, waar ik zo enthousiast aan begin, breek ik voortijdig af. Nog steeds kan ik niet benoemen wat het is dat ik mis. Daarvoor moet ik eerst andere opleidingen volgen.   In plaats van een reguliere studie begin ik

Tanfana

Afbeelding
  Tanfana beeld by Ineke Bergman Ik ben Tanfana, maan- en brongodin van Twente, beschermvrouwe van heksen, feeën en kabouters Het betoverde woud is mijn tempel waar ik wandel met mijn gouden kelk om de zielen van de doden te vangen, zodat ik ze naar het licht kan brengen Als godin van intuïtie en het onbewuste uit ik mij in orakeltaal voor wie het horen wil Tanfana is een Germaanse maan- en brongodin die in ons land in Twente en op Texel en in Duitsland bij de Isterberg en de Externsteine werd vereerd. Haar naam wordt op verschillende manieren gespeld: Tanfana, Tanfanae, Tamfana, of Tamfanae. Zoiets zie je wel vaker bij godinnennamen.  Denk bijvoorbeeld aan de (West) Friese godin Fostare, Fostera of Fosta en aan Arduin(n)a, Ardbinna of Ardvinna, godin van de Ardennen. De Romeinse geschiedschrijver Tacitus noemt haar in zijn annalen Ta n fanae en in Italie bij de stad Napels is een inscriptie gevonden met de naam Ta m fanae. Omdat ik ook waarde hecht aan volksoverleverin

Nehalennia, een mysterieuze godin

Afbeelding
Met Nehalennia op de Mondriaanbank voor de kust van Domburg Regelmatig plaats ik op Facebook stukjes uit mijn boek ‘Godinnen van eigen bodem’. Enige tijd geleden ging het om een hoofdstuk over Nehalennia, waarin staat dat haar naam een gelatiniseerde vorm zou zijn van de naam Neeltje Jans.  Prompt werd ik door een lezer afkomstig uit een paganistische stroming ‘gesommeerd!’ dat zinnetje weg te halen. Het commentaar hierbij was dat er geen wetenschappelijk bewijs voor is: dus niet waar. Kun je zeggen dat iets niet waar is omdat concreet bewijs ontbreekt? Is het niet onwetenschappelijk om te stellen dat wat niet bewezen is ook niet kan bestaan? Vanuit diezelfde hoek krijg ik vaker commentaar op mijn stukken: óf de schrijvers van de bronnen die ik noem worden niet geaccepteerd, óf de bronnen die ik aanhaal zijn geschreven tijdens de Romantiek (eind 18 e en eerste helft 19 e eeuw) door romantici van wie bekend is dat ze dingen uit hun duim zuigen. In de Romantische periode - als reac